isang taong tumanda

bertdey ko nga pala kahapon.. hindi ko na kayo naimbeta.. masyadong abala ang donya.. andaming bisita eh. hehe.. iba na talaga kapag nagdonya donyahan... haha.. biro lang.. walang kabuhay buhay ang bertdey ko kahapon. buti na nga lang buhay pa ako ngayon.. naman.. anlakas pa ng ulan. minsanan nga lang ang bertdey ko, inulan pa.. ano ba tawag dun...? ahh.. wag na nating gawing malas... biyaya ang ulan kahapon..mas mabuti na yung ganun.. walang handaan kahapon.. walang kapitolyo tatay ko eh.. wala namang problema sa kin yun.. ndi naman ako sanay na may handaan sa bertdey.. sapat na sakin yung buhay pa ako at nakakalakwatsa ng isang beses sa isang araw.. sapat na yun.. ano pa ba mahihiling ko.. simpleng kaligayahan lang naman ang hanap ko.. maligo dalawang beses sa isang araw... kain ang apat na beses.. nood ng telebisyon.. hawak ng kumpyuter minsan.. kinig ng musikang hilig ko.. lakwatsa minsan.. uwi sa bahay.. tulog.. hihilingin sa diyos sana abutin pa ng umaga... inaabot naman ako.. swerte pa rin.. hindi naman ang yaman at karangyaan ang tunay na sukatan ng kaligayan... haha.. ah oo nga pala maraming nga palang bumati sa akin kahapon.. nga taong itinuturing kong kaibigan.. tumanda na naman ako ng isang taon.. isang taon na naman ang nagdaan.. hindi ko naman masasabing wala talaga akong nagawa sa loob ng isang taon.. grumadweyt ako noong marso.. karangalan ko yun.. isa yun sa mga natatangi kong karangalan na pinaghirapan kong makuha.. marami pang iba.. hindi ko na lang sasabihin... baka abutin pa ako ng umaga.. hanggang dito na lang... maligayang bati sa `king sarili!