ang init..... ng uLo ko!

12.55 ng hapon: naglalakad si donya eutikya papuntang skwelahan.

ang init ng panahon.. sinabayan pa ito ng pag init ng ulo ko.. sino ba naman ang hindi uusok ang tainga noh... eh ang tagal kong naghintay para magbukas ang registrar ng skwelahan namin para makuha ko na ang transcript of records ko.. tapos sa tagal kong nag hintay may nakausap pa akong babae na hiniraman ko na rin ng bolpen kasi wla nga akong dala.. nakalimutan kong magdala ng sarili kong bolpen.. ayon dahil walang magawa kwentuhan na muna kami sa aming mga buhay buhay... tagal na pala niyang grumadweyt... 2004 pa.. tapos ngayon pa niya kinuha yong diploma nya.. bahala na nga siya... 1.45 nang sa wakas nagbukas na rin ang opisina ng mga batugan.. ayon unahan sa pagtakbo para makauna sa pila... eh.. hindi rin naman ako papahuli kaya ayon hinakbangan ko na ang kadena doon.. daming tumingin sa akin.. eh pakialam ko.. kailangan ko talagang mauna sa pila.. ayon nga.. nauna na nga ako.. tapos ibinigay ko na yong kalahati ng papel na ibinigay sa amin bago ang araw ng pagtatapos.. ayon kinuha na ng babae sa loob ng opisina at ang sabi maghintay hintay na muna ako kasi tatawagin lang daw ang pangalan ko pagnahanap na ang akong sadya.. naghintay hintay naman ako...tik tak tik tak.. aba mahigit kinse minutos din yon nang tawagin ang pangalan ko.. dali dali naman akong tumakbo palapit sa bukas na pinto.. sabay silip sa babaeng tumawag sa pangalan ko... nang biglang umusok ang tenga ko sa sinabi nya: balikan ko na lang daw ng mga alas kwatro ang sadya ko dahil hindi pa napirmahan ng registrar ang aking transcript! aba naman isang buwan at ilang oras akong naghintay sa wala! gusto ba naman akong bumalik pa! ang init kaya! eh indi ko napigilan ang magtalak.. hindi na ako nahiya.. naman mahihiya ka pa ba.. eh ang tagal ko na kayang naghintay sa transcript ko! kaya hayun.. wala din namang nagawa ang katatalak ko.. makauwi na nga lang... kaya ayun.. umuwi ako.. bukas na lang ulit.